Interior Decorators, roem tot in de eeuwigheid
Blog #08 – 21 februari 2024
Zoals in de vorige blog (#7 ) al even aangehaald, werd het voor vrouwen in de jaren ’20 van de vorige eeuw in trek om een bedrijf als ‘interior decorator’ te startten. Ware het niet dat enige rijkdom van huis uit en een netwerk van ‘socialites’ de start vergemakkelijkte. En bij die rijkdom van huis uit, hoorde vaak ook een goede smaak die van moeder op dochter werd doorgegeven. Een royale portemonnee maakte het mogelijk om te reizen en om tijdens die reizen meubilair, antiek en kunst in te slaan. Daarmee was de basis voor decoratie al gelegd.
In de Nederlandse geschiedenisboeken komen ‘interior decorators’ niet voor. Ze waren er wel degelijk, alleen vond in dezelfde tijd de Bauhaus stroming plaats, dat naast Duitsland veel weerklank kreeg in Nederland. Alle geschiedenisboeken die ik ken, focussen op deze stroming en de hoofdrolspelers ervan. Bauhaus is een scholing die in Weimar, Duitsland werd opgericht en een revolutionaire kijk op toegepaste kunst introduceerde. Een beetje cynisch gezegd, dekt de bekende slogan van architect Ludwig Mies van der Rohe ‘Less is More’ de lading. Maar daarover een andere keer meer.
Vorig jaar heb ik studie gemaakt van de Engelse geschiedenis van de ‘interior decorators’. Ik was benieuwd waarom Engelse interieurs er tot op de dag van vandaag anders uitzien dan onze Nederlandse interieurs en welke vakkundigheid en geschiedenis daarachter schuilgaat.
De meest kenmerkende stijl waaraan gerefereerd wordt in de literatuur is de Country House Style waarmee landhuizen en stadsvilla’s werden ingericht.
Degene die deze Country House Style introduceerde en daar beroemd mee werd is Lady Sibyl Colefax.
Sibyl Colefax (1874 - 1950)
Hoewel Lady Sibyl Colefax inmiddels is overleden, leeft haar bedrijf voort onder de naam Colefax & Fowler en worden er nog steeds interieurs ingericht in de kenmerkende Country House Style. Ook brengt het bedrijf collecties stof en behang op de markt. In Nederland worden zij vertegenwoordigd via het agentschap van Loggere Wilpower.
Lady Sibyl Colefax was een dame van goede komaf die vooral bekend was als ‘socialite’. Haar man en zij bezaten meerdere huizen die zij erg smaakvol had ingericht. Ze was bereisd en had ook lange tijd buiten het Verenigd Koninkrijk gewoond. De Wall Street crash van 1929 sloeg een gat in haar fortuin, waardoor zij, zo gaat het verhaal, in 1930 noodgedwongen als zelfstandig interior decorator aan de slag ging. De interieurs die zij in haar eigen huizen had gerealiseerd vielen in de smaak bij vrienden en bekenden en voor ze het wist ging ze ook voor hen aan de slag. Gaandeweg begon haar clientèle te groeien en mocht ze ook The Duke of Windsor en Wallis Simpson tot haar klanten rekenen. Naast tal van aristocraten werkte ze ook voor beroemdheden waaronder Charlie Chaplin. Ten bate van een centrale vestiging kocht ze zichzelf in op de decoratieve afdeling van een antiek dealer in Mayfair.
Het bedrijf Colefax heeft door de tijd heen verschillende zeer succesvolle interior decorators aangetrokken die het bedrijf wereldwijde bekendheid gaven en een zeer bijzondere groep clientèle. Omdat zij tot op de dag van vandaag nog steeds succesvol zijn, omschrijf ik kort het verloop en de andere hoofdrolspelers in de Engelse tak van Interior decorators.
John Fowler (1906 – 1977)
John Fowler werd mede naamgever van het bedrijf Colefax & Fowler, ook hij is reeds overleden. In 1938 nam Lady Sibyl Colefax John Fowler in dienst. Fowler had daarvoor samen met Syrie Maugham de interior decorating tak opgezet bij de zeer gerenommeerde Londense antiekhandelaar Walter George & Ernest Thornton-Smith, waardoor dat bedrijf in de jaren ’20 begon te floreren.
John Fowler had een decoratieve leerschool achter de rug waarbij hij handgeschilderd behang maakte en daarnaast bezat hij veel kennis van 18e-eeuws antiek en decoraties toen hij bij Colefax in dienst trad. Zijn drijvende kracht en kennis zorgden er uiteindelijk voor dat Colefax & Fowler alom bekend kwam te staan om de draperieën en comfortabele zithoeken. Door de kennis die hij bezat werd John Fowler veelvuldig door de National Trust gevraagd om historische panden in ere te herstellen. Wat uiteraard een positieve spin off had voor het bedrijf.
Nancy Lancaster (1897 – 1994)
De van geboorte Amerikaanse Nancy Lancaster, begon haar carrière als interior decorator toen zij in de jaren ’30 naar het Verenigd Koninkrijk verhuisde. In 1949 kocht ze het bedrijf Colefax & Fowler en zorgde voor een internationale clientèle en leveranciers. Samen met Fowler wist zij het bedrijf uit te breiden en in de allerhoogste kringen door te dringen met hun interieurs. Zo ook bij de minister-president en bij het Engelse Paleis.
Colefax & Fowler groeide en in 1973 werden de eerste massaproductie stoffen gemaakt en verkocht. In 1982 volgde de behangcollectie. Hierdoor werd hun design voor een breder publiek toegankelijk. Waarvan hun eerste twee chintzen dessins Bowood en Fuchsia nog steeds in de collectie zitten en de status hebben verworven van design klassiekers.
De befaamde English Country House Style is door Lady Sibyl Colefax in gang gezet en tot op de dag van vandaag nog steeds het stokpaardje van het bedrijf.
Zoals gezegd werkte John Fowler een antiekhandelaar voor hij naar Colefax ging. Daar werkte hij samen met Syrie Maugham. Ook zij maakte faam als zelfstandig interior decorator.
Syrie Maugham (1879 – 1955)
Syrie Maugham die in de jaren ‘20 bij de Londense antiekhandelaar Walter George & Ernest Thornton-Smith werkte als interior decorator begon na enige tijd voor zichzelf. Ze werd een veelgevraagde interior decorator in het VK. Haar specifieke stijl kenmerkte zich door de toepassing van antiek in een nieuw, lichter jasje, gecombineerd met modern meubilair en invloeden uit vele windstreken.
Ook haar witte stijl was geliefd waardoor zij wereldwijd landhuizen decoreerde. Onder andere in California (dankzij de samenwerking met haar broer David Adler die daar werkzaam was als architect), voor acteur Noël Coward en eveneens het koninklijke stel The Duke of Windsor en zijn Wallis Simpson. Haar meest gedenkwaardige ontwerp was de white music room in haar eigen woning. Wit was lange tijd haar signatuur, maar na verloop van tijd was zij toe aan een andere stijl en wijzigde haar kleurenpallet.
Tijdens WOII kwam het vak van interior decorator tijdelijk stil te liggen, om na de oorlog weer opgepakt en zelfs uitgebreid te worden. Vakopleidingen ontstonden en ook het beroep interior designer werd geboren. Hierdoor hoefden professionals zich niet alleen te beroepen op het hebben van een goede smaak, maar ze ook waren voorzien van vakkennis.
Toevallig heeft Dennis Scully in de Business of Home podcast recent een heel mooi gesprek opgenomen met de twee top designers van Colefax & Fowler. Ze gaan in op de geschiedenis, waar het bedrijf nu staat en hoe ze de toekomstige generatie ontwerpers opleiden. Luister via Spotify of via de andere podcastkanalen op je telefoon.
---
Note: Deze tekst is NIET gegeneerd door ChatGTP maar door mijzelf geschreven na het lezen van boeken en artikelen.
Bronnen:
Interior design since 1900 – Anne Massey
Interiors, The greatest rooms of the century – Phaidon
Nancy Lancaster, English country house style – Martin Wood Romantic & Classics, Style in the English country house – Jeremy Musson & Hugo Rittson Thomas – Rizzoli 2021
Beeld (als je doorklikt op 'read more'):
Portret Lady Sibyl Colefax
Interieurs Colefax
Portret John Fowler
Interieurs Fowler
Portret Nancy Lancaster
Interieurs Lancaster
Portret Syrie Maugham
Interieurs Maugham
